Owoce aktinidii ostrolistnej są najsmaczniejsze, gdy dojrzeją na krzewie. Mogą wtedy zawierać do 23% ekstraktu i do 1,7% kwasów organicznych przy jędrności 1,5–3 N. Jednak ich dalsza trwałość jest wtedy krótka i sięga kilku dni w temperaturze pokojowej. Dodatkowo owoce dojrzewają na krzewie nierównomiernie, co powoduje konieczność kilkukrotnego zbioru. Ponieważ owoce wybarwiają się (otrzymują rumieniec), zanim osiągną dojrzałość konsumpcyjną, owoc dojrzały można poznać tylko po jego miękkości. Duża zmienność w dojrzewaniu owoców oraz ich stosunkowo krótka trwałość po zbiorze uważane są za podstawowe problemy w handlu tymi owocami.
Jednak ze względu na to, że MiniKiwi są owocami klimakterycznymi ich zbiór na plantacjach towarowych odbywa się w chwili gdy owoce osiągną dojrzałość zbiorczą i są jeszcze twarde. Istotne i niełatwe jest jednak ustalenie właściwego terminu zbioru. Owoce rwane zbyt wcześnie nie osiągną wymaganej jakości i są niesmaczne, a zbyt późno przechowują się krótko. Pierwsze badania nad ustaleniem optymalnego terminu zbioru prowadzono w USA na odmianie ‘Ananasnaya’ (Fisk i in. 2006). W badaniach tych ustalono, że najlepszy moment jest wtedy, kiedy owoce zakumulują przynajmniej 8% ekstraktu. Według autorów owoce po zbiorze należy możliwie szybko schłodzić i od razu dostarczać na rynek lub można je przechowywać w chłodni do 8 tygodni. W ostatnich latach wykonano sporo badań w tym zakresie i wydaje się, że optymalny moment zbioru owoców jest wtedy gdy osiągną one co najmniej 6,5-7% ekstraktu. Badania prowadzone w SGGW nad przechowywaniem owoców MiniKiwi wykazały, że tak zebrane owoce i przechowywane w chłodni przez okres 4-5 tygodni zachowują po dojrzeniu jakość porównywalną z owocami, które dojrzewały na krzewach. Największym problemem podczas przechowywania chłodniczego jest szybka wody, która już przy stracie 3–4% prowadzi do utraty jędrności i marszczenia się skórki co radykalnie obniża ich jakość handlową. Dlatego owoce powinny być przechowywane przy wysokiej wilgotności powietrza i w temperaturze zbliżonej do 0°C. Nie należy dopuścić do jej spadku poniżej 0°C, gdyż owoce łatwo przemarzają. Na długość przechowywania wpływa także obecność etylenu, który przyspiesza dojrzewanie. Przechowywanie można wydłużyć trzymając owoce w kontrolowanej atmosferze z filtrem usuwającym etylen. Ostatnie badania prowadzone w SGGW wykazały, że owoce dobrze się przechowują w chłodni zwykłej przez okres 1 miesiąca, a do przechowywania dłuższego (do 2 miesięcy) najlepsza jest atmosfera kontrolowana lub zastosowanie receptorów etylenu jak np. 1-MCP (SmartFresh), jednak wymaga on legalizacji tego preparatu dla owoców MiniKiwi. Ponadto przechowywanie w niewielkim stopniu wpływa na stratę zawartości witaminy C oraz związków fenolowych w owocach (Krupa i in. 2011). Problemem pozostaje znaczna zmienność w stopniu dojrzałości owoców. Zauważono jednak, że w trakcie długotrwałego przechowywania chłodniczego owoce stają się bardziej gorzkie (Latocha i in. 2014). Właściwe prowadzenie i przycinanie roślin prowadzące do lepszego nasłonecznienia daje bardziej równomierne dojrzewanie owoców na krzewach.
Zbiór owoców należy przeprowadzać ręcznie zachowując maksimum ostrożności by nie uszkodzić skórki. Zebrane owoce należy możliwie szybko zwieźć z pola i schłodzić wstępnie do 10°C po czym posortować w zależności od wielkości oraz stopnia uszkodzeń. Następnie owoce są wstawiane do chłodni docelowej gdzie przechowywane są do czasu wysyłki. W zależności od formy sprzedaży owoce są wysyłane w opakowaniach po 3-4 kg (skrzynki) lub pakowane do opakowań jednostkowych (opakowania 125g) i te z kolei do opakowań zbiorczych.
Podstawowym celem plantatora jest uzyskanie możliwie dużej ilości owoców najlepszej jakości, które przeznaczone są do sprzedaży jako owoce deserowe i uzyskują na rynku najwyższą cenę. w przypadku owoców MiniKiwi ma to szczególne znaczenie dlatego podczas produkcji i zbioru owoców należy się kierować zasadą: „jakość przed ilością”. Jednak pomimo wszelkich starań nie jesteśmy w stanie uniknąć zbioru pewnej ilości owoców o jakości przerobowej. Po przesortowaniu owoce te powinny być przechowywane w chłodni w większych opakowaniach (płaskie skrzynki) i wykorzystane w przetwórstwie jako źródło cennych składników prozdrowotnych (najczęściej jako dodatki do żywności).
JAKOŚĆ OWOCÓW
Delikatna, jadalna skórka owoców MiniKiwi jest istotną zaletą dla konsumentów w porównaniu do grubej i niejadalnej skórki owoców kiwi. Jednak jest to także źródłem problemów z jej jakością. Owoce MiniKiwi podczas swojego wzrostu narażone są na znaczne wahania temperatury co może prowadzić do powstawania ordzawień (widocznych jako drobne skorkowacenia). Taka wada jest postrzegana często jako skaza dyskwalifikująca owoce w handlu pomimo, że nie ma ona większego wpływu na walory smakowe owoców i jest zjawiskiem naturalnym. Dlatego z jednej strony należy dążyć do tego by uzyskać owoce z minimalną ilościa ordzawień (co w naszym klimacie nie jest łatwe) ale z drugiej należy przekonywać handlowców i konsumentów, że niewielkie skorkowacenia na skórce (do 5-10% pow. owocu) nie są ich wadą lecz zjawiskiem naturalnym. Niestety owoce zbyt mocno ordzawione stają się niehandlowymi i mogą być wykorzystane jedynie w przetwórstwie.