Aktinidia ostrolistna (Actinidia arguta (Siebold et Zucc.) Planch. ex Miq.), należy do sekcji Leiocarpae i pochodzi z północno-wschodnich rejonów Chin, wschodniej Syberii (południowe Kuryle, Sachalin), północnej Japonii i Korei. Gatunek jest bardzo zmienny. Po ostatniej rewizji rodzaju aktinidia jaka miała miejsce w 2007 roku (Li) wyróżniamy dwie odmiany – A. arguta var. arguta (o zielonych oraz o czerwonych owocach) oraz A. arguta var. giraldii (różni się od poprzedniej jedynie kształtem i owłosieniem liści).
Jeszcze niedawno systematycy rozróżniali dwa odrębne gatunki A. arguta (o zielonych owocach) i A. purpurea (o czerwonych owocach), potem traktowali A. purpurea jako odmianę A. arguta (A. arguta var. purpurea). Oba gatunki wykazywały znaczne podobieństwo morfologiczne oraz fenologiczne. Łatwo także tworzyły mieszańce. Ostatnie badania systematyczne wykazały jednak iż poza kolorem owoców brak jest innych istotnych różnic morfologicznych, które mogłyby być podstawą do utrzymania odrębności gatunkowej. Stąd aktinidia purpurowa straciła rangę gatunku czy nawet odmiany i została włączona w krąg zmienności A. arguta.
W ostatnich latach znacznie wzrosło zainteresowanie tym nowym gatunkiem w związku z wprowadzaniem go w wielu krajach do uprawy towarowej. Powstające, liczne plantacje powodują, że na rynku światowym pojawia się coraz więcej tych owoców. Owoce aktinidii ostrolistnej nazywane są zależnie od kraju Mini Kiwi, Kiwiberry, Hardy kiwifruit, Baby Kiwi, Bower Vine, Kiwibes, Kiwai, Kokuwa, Sarunashi czy Van zhou. Ich podstawowymi cechami są niewielki rozmiar (porównywalny z dużym winogronem) oraz gładka jadalna skórka (spożywane są podobnie jak inne owoce jagodowe, w całości). Te cechy powodują, że owoce traktowane są jako łatwa w spożyciu przekąska („Super Snack”). Ze względu na dużą wartość odżywczą i właściwości prozdrowotne owoce te traktowane są także jako „żywność funkcjonalna”.
Mini Kiwi to owoce klimakteryczne co stanowi podstawową różnicę od innych roślin jagodowych i niesie za sobą wiele korzyści (możliwość wcześniejszego zbioru i dłuższego przechowywania owoców) ale także trudności (np. związanych z przyzwyczajeniami konsumentów do spożywania owoców jagodowych, które od razu po zakupie nadają się do spożycia).
Aktinidia ostrolistna jest gatunkiem dobrze przystosowanym do naszego klimatu i dobrze znosi nawet ostre zimy. Podstawowym problemem w jej uprawie jest jednak duża podatność na przymrozki wiosenne gdyż rozpoczyna wegetację bardzo wcześnie (często już na początku kwietnia).
Naturalne stanowisko występowania aktinidii ostrolistnej to lasy świetliste. Jako silnie rosnąca liana porasta inne rośliny i dążąc do światła potrafi je zdominować. Rośliny nie pielęgnowane w ogrodach łatwo dziczeją.