Actinidia polygama (Siebold et Zucc.)Maxim. – aktinidia usuryjska. Należy do sekcji Leiocarpae.
W Japonii nazywana ‘Mata–tabi’. Występuje na podobnym obszarze jak A. arguta, ale jest od niej dużo rzadsza. Aktinidia usuryjska jest słabo rosnącym pnączem do około 5 m wysokości. Wyróżnia się białym, pełnym rdzeniem w pędach. Liście są podobne w kształcie do A. kolomikta, choć ich nasada jest bardziej klinowata. Ogonek liściowy ma kolor zielony. Część liści atrakcyjnie przebarwia się latem na biało (stąd nazwa angielska ‘Silver Vine’). Kwiaty są białe z żółtymi pylnikami, silnie i przyjemnie pachnące do 2–2,5 cm średnicy, osadzone najczęściej pojedynczo. Zakwitają nieco później niż większość gatunków, w końcu czerwca lub na początku lipca. Owoc wydłużony, cylindryczny, charakterystycznie zakończony w „dziubek”; dojrzały – koloru żółtopomarańczowego na zewnątrz i wewnątrz, o masie 6–9 g. Dojrzewają we wrześniu lub na początku października. Z krzewu można zebrać 5-7 kg. owoc w smaku gorzkawy, praktycznie niejadalny, chociaż istnieją odmiany o owocach pozbawionych gorzkości, które mogą być uprawiane dla owoców lub wykorzystywane w hodowli. Owoce zawierają duże ilości wit. C (100–250 mg/100 g ś.m.). Gatunek jest sadzony głównie jako roślina ozdobna, warto jednak wiedzieć, że zapachem zwabia koty i jest przez nie, szczególnie w młodości, niszczona. Ma nieco mniejszą mrozoodporność od A. arguta i może być uszkadzany przez silne mrozy.
